เรามักได้ยินวลีที่ว่า ได้เพื่อนใหม่แล้วลืมเพื่อนเก่า พฤติกรรมเช่นนี้เป็นที่สนใจของนักวิจัยเช่นกัน โดยล่าสุด งานวิจัยของอังกฤษได้อธิบายเหตุผลของพฤติกรรมดังกล่าว จะเป็นอย่างไร
หลายครั้งที่เรามักน้อยใจเพื่อนว่า พอมีเพื่อนใหม่แล้ว ก็ให้ความสำคัญกับเราน้อยลง ในขณะที่ เราก็ห่างหายกับเพื่อนเก่าๆหลายคนเช่นเดียวกัน แต่การศึกษาล่าสุดอธิบายว่า คนเราสามารถมีเพื่อนได้ในจำนวนจำกัด ดังนั้น เมื่อย้ายที่เรียน หรือเข้าทำงานที่ใหม่ และได้ทำความรู้จักกับเพื่อนใหม่ เรามักลดความสำคัญของเพื่อนเก่าลง หรืออาจทิ้งเพื่อนเก่าบางคนไปเลย
ยุคปัจจุบัน เรามีเทคโนโลยีที่ทันสมัย ช่วยให้ติดต่อกับเพื่อนๆได้สะดวกกว่าสมัยก่อนมาก เช่น โทรศัพท์มือถือ อีเมล และโซเชียลเน็ตเวิร์ก อย่างเฟซบุ๊ค นอกจากนี้ เทคโนโลยีเหล่านี้ยังทำให้เราติดต่อสื่อสารกับคนได้มากขึ้น อย่างไรก็ตาม เราก็ยังใช้เวลาส่วนใหญ่กับเพื่อนและญาติสนิทกลุ่มเล็กๆเท่านั้น
นักวิจัยได้สอบถามรายชื่อเพื่อน และญาติของนักเรียน 24 คนในเดือนสุดท้ายของไฮสคูล รวมถึงระดับความใกล้ชิดกับรายชื่อเหล่านี้ จากนั้น ได้ให้นักเรียนทั้ง 24 คน ทำแบบสอบถามอีก 2 ครั้ง หลังจากพวกเขาเข้าเรียนมหาวิทยาลัย หรือได้เข้าทำงานแล้ว นอกจากนี้ พวกเขายังได้ค่าโทรศัพท์ไปใช้ เพื่อแลกกับข้อมูลการใช้โทรศัพท์ ว่าโทรหาใคร เมื่อไหร่ และคุยกันนานเท่าใด
เมื่อนำข้อมูล 2 ชุดมาเปรียบเทียบกัน ผลปรากฏว่า คนส่วนใหญ่ใช้เวลาอยู่กับเพื่อนสนิทกลุ่มเล็กๆเท่านั้น และเมื่อชีวิตเปลี่ยนไป ได้พบปะเพื่อนใหม่ จำนวนเพื่อนสนิทก็ยังประมาณเท่าเดิม แต่รายชื่อกลุ่มคนที่สนิทเปลี่ยนไป หมายความว่า บางคนเลิกติดต่อ หรือลดความสำคัญ เพื่อนสนิทในวัยเด็กลง
นักวิจัยมหาวิทยาลัยออกซ์ฟอร์ดกล่าวว่า แม้ว่าการติดต่อสื่อสารจะง่ายขึ้นมาก แต่เราจะเห็นว่าจำนวนของคนที่เรามีความสัมพันธ์ใกล้ชิดทางจิตใตก็ยังคงเท่าเดิม โดยเชื่อว่า พลังสมองของเราน่าจะเป็นตัวจำกัดจำนวนคนที่สนิทด้วย เนื่องจาก การที่สนิทกับใครสักคนนั้น เราจะทุ่มเทแรงกาย-แรงใจให้กับคนๆนั้น และเมื่อสามารถมีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับคนจำนวนจำกัดเท่านั้น ดังนั้น หากเราต้องการผูกสัมพันธ์กับเพื่อนใหม่ ก็จำเป็นต้องลดความสำคัญกับเพื่อนเก่าที่มีอยู่ลงไป
มีการสันนิษฐานว่า เหตุผลที่สมองของเราจำกัดจำนวนเพื่อนสนิทไว้ เนื่องจาก การมีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับคนหนึ่งต้องใช้เวลาพอสมควร แต่เราไม่สามารถผูกสัมพันธ์กับคนทุกคนในเวลาที่มีอยู่อย่างจำกัดได้ นอกจากนี้ สมองยังมีความสามารถในการรองรับอารมณ์ความรู้สึกที่จำกัด เพื่อไม่ให้สมองต้องทำงานหนักเกินไป
ศาสตราจารย์โรบิน ดันบาร์ นักวิจัยจากมหาวิทยาลัยออกซ์ฟอร์ดได้ประเมินไว้ว่า สมองมนุษย์สามารถสานสัมพันธ์กับคนได้เพียง 150 คน แต่จะมีประมาณ 5 คนเท่านั้นที่สนิท และคนทั้ง 2 กลุ่มนี้อาจถูกตัดทิ้งไปเมื่อเราตกหลุมรักใครสักคน