สื่อบางสำนักเริ่มนำคำว่า เป่านกหวีด ของพรรคประชาธิปัตย์มาอธิบายความ ทั้งที่สำนวน 'เป่านกหวีด' ในความหมายสากล เป็นคนละเรื่องกัน
การเป่านกหวีดในความหมายสากลนั้น หมายถึงการแฉข้อมูลลับ หรือการทำความผิด การคดโกง หรือการละเมิดกฎหมายในหน่วยงาน อาจเป็นองค์การรัฐบาลหรือเอกชนก็ได้
การทำผิด อาจมีตั้งแต่ละเมิดกฎระเบียบ เบียดบังผลประโยชน์ของสาธารณะ คุกคามสวัสดิภาพความปลอดภัยของประชาชน และคอรัปชั่น
คนที่แฉเรื่องพวกนี้ เรียกกันว่า 'whistleblower' อาจแฉกันเองเป็นการภายในของหน่วยงาน หรือเอามาโพนทะนากับสื่อ ก็ได้
@ พ่อค้านำอุปกรณ์ที่ใช้เป็นสัญลักษณ์ของการประท้วง วางขายริมบาทวิถี ที่ย่านถนนอโศก
จอมแฉที่มีชื่อเสียงในระยะนี้ ก็มีเช่น เอ็ดเวิร์ด สโนว์เดน ชาวอเมริกัน ผู้เชี่ยวชาญคอมพิวเตอร์ และอดีตลูกจ้างของซีไอเอและเอ็นเอสเอ หรือองค์การความมั่นคงแห่งชาติของสหรัฐ ที่นำเรื่องโครงการสอดส่องพลเมืองของสหรัฐ อิสราเอล และอังกฤษ มาแฉกับสื่อมวลชน
อีกคนคือ จูเลียน อัสซานจ์ ชาวออสเตรเลีย ผู้ก่อตั้งเว็บไซต์ WikiLeaks ซึ่งเผยแพร่เอกสารลับด้านการทหารและการทูตของสหรัฐมากมาย
การเป่านกหวีดของพรรคประชาธิปัตย์ เป็นการกระทำเชิงสัญลักษณ์ เรียกระดมมวลชนเพื่อจัดการชุมนุมทางการเมือง และต่อมาได้กลายเป็นสัญลักษณ์แสดงการประท้วง
ประเด็นที่ประท้วงเริ่มต้นที่ร่างพระราชบัญญัตินิรโทษกรรม แต่ประเด็นจะขยับไปเป็นเรื่องการดำเนินนโยบายเกี่ยวกับพื้นที่พิพาทปราสาทพระวิหารของรัฐบาล ภายหลังศาลโลกมีคำวินิจฉัยในวันจันทร์ที่จะถึงนี้ หรือไม่ แล้วจะยกระดับเป็นการ "ไล่รัฐบาล" หรือเปล่า ยังต้องรอดูต่อไป
แต่ถึงอย่างไร การเป่านกหวีดของประชาธิปัตย์ ก็เป็นหนังคนละม้วนกับการเป่านกหวีดในความหมายที่เข้าใจกันทั่วไปในระดับสากล.
