บริษัทสยาม อินเตอร์เนชันแนล เข้ามาบุกเบิกธุรกิจจัดจำหน่ายในกัมพูชา ตั้งแต่ปี 2540 โดยมาแบบไม่ได้วางแผนมากนัก  อาศัยประสบการณ์การเป็นพ่อค้าชายแดน  ระยะเริ่มต้นรับสินค้าในเครือโอสถสภา และ ยูนิชาร์ม มาจัดจำหน่ายโดยใช้กรุงพนมเปญเป็นจุดกระจายสินค้า ระยะ 1-3 ปีแรกขาดทุนอย่างต่อเนื่อง  เนื่องจากสินค้าไทยยังไม่เป็นที่รู้จัก  ประกอบกับอุปสรรคด้านภาษา และกฎหมาย  ทำให้การทำตลาดระยะแรกประสบภาวะขาดทุน เพราะยังไม่มีคอนเนคชัน  ต้องการอาศัยการลด แลก แจก แถม  จนปี 2545  จึงเริ่มมีกำไร

 

ขณะนี้บริษัทสยาม อินเตอร์เนชันแนล จัดเป็นบริษัทจัดจำหน่ายสินค้ารายใหญ่ มีโกดัง  รถกระจายสินค้า และทำงานด้านจัดจำหน่ายแบบครบวงจร  มีการผลิตหนังโฆษณา  ทั้งแบบนำโฆษณาจากไทยมาแปลเป็นภาษาขแมร์ หรือจ้างบริษัทผลิตโฆษณาของคนไทยในกัมพูชาผลิตชิ้นงาน  และจัดกิจกรรมส่งเสริมการตลาดอย่างต่อเนื่อง จนปัจจุบันมียอดจำหน่ายสินค้าปีละ 2000 ล้านบาท 

 

แม้ในช่วง 16 ปีที่ผ่านมาสินค้าอุปโภค บริโภคจะเป็นรายได้หลัก  แต่ประธานของบริษัทสยามอินเตอร์เนชันแนล  ได้ตัดสินใจบุกเบิกตลาดด้านความงาม ในประเทศ กัมพูชา ลาว  พม่า และเวียดนาม โดยซื้อแฟรนไชส์ จากวุฒิศักดิ์ คลินิคมาเปิดสาขาใน 4 ประเทศ  ทำให้วุฒิศักดิ์คลินิค มีสาขารวมกว่า 140 สาขา ในต่างประเทศ ลาว 4 สาขา  กัมพูชา 3 สาขา คือที่พนมเปญ และเสียมเรียบ พม่า และเวียดนาม ประเทศละ1 สาขา

 

จุดขายของวุฒิศักดิ์ คลินิคในประเทศเพื่อนบ้านคือการดูแลรักษาผิวโดยแพทย์ไทย เน้นเครื่องมือ เช่น เลเซอร์ ทำให้หน้าขาวใส โดยไม่ต้องศัลยกรรม  และบริการที่จะขยายต่อ คือ ธุรกิจสปา  นอกจากนี้บริษัทสยามอินเตอร์ฯ เพิ่งเซ็นสัญญากับ บิวตี้ บุฟเฟท์ แบรนด์เครื่องสำอางของไทย มาเป็นผู้แทนจำหน่ายใน 4 ประเทศเพื่อนบ้านด้วย

 

จุดแข็งอีกด้านของวุฒิศักดิ์  คือ พรีเซนเตอร์ จะใช้ผู้ชนะจากการประกวดเวทีความงามทั้งชาย และหญิง เช่น เวทีประกวดเฟรชชี่ บอย แอนด์ เกิร์ลที่จัดต่อเนื่องมา 12 ปีแล้ว และเวทีประกวดนายแบบ และนางแบบ มาเป็นพรีเซนเตอร์ เพราะผู้ชนะการประกวดเวทีเหล่านี้จะออกไปเป็น นักร้อง นักแสดง พิธีกร จึงสามารถสื่อสารโดยตรงกับกลุ่มเป้าหมาย  เพราะวุฒิศักดิ์วางตำแหน่งเป็นแบรนด์ ที่จับกลุ่มตลาดล่าง ถึงตลาดบน ส่วนแบรนด์วุฒิศักดิ์ แกรนด์ จะเจาะกลุ่มบีบวกขึ้นไป

 

นอกจากวางเป้าหมายสูงเป็นเบอร์ 1 ของบริษัทผู้จัดจำหน่ายใน 4 ประเทศเพื่อนบ้านแล้ว  บริษัทสยามอินเตอร์เนชันแนล ยังต้องการกระจายสินค้าไปยังอินโดนีเซีย และมาเลเซีย เพราะเห็นศักยภาพของสินค้าไทยว่ามีคุณภาพแข่งขันในกลุ่มประชาคมเศรษฐกิจอาเซียนได้  แต่ต้องได้รับการสนับสนุนจากรัฐบาล เพราะขณะนี้นักธุรกิจไทยต้องเดินด้วยตัวเอง  ต่างจากเกาหลี ญี่ปุ่น และจีน ที่รัฐบาลให้การสนับสนุนเป็นทีม  มีตัวแทนจากรัฐบาล  ธนาคาร นักธุรกิจ ออกมาเปิดตลาด

 

กว่าจะมาเป็นนักธุรกิจที่เขาเรียกตัวเองว่า สุภาพบุรุษ AEC เขาต้องผ่านอุปสรรคล้มลุกคลุกคลานมานับครั้งไม่ถ้วน ด่านสำคัญที่ทำให้ก่อร่างสร้างตัวได้คือ การเป็นตัวแทนจำหน่ายสินค้าปลีก  แม้ระยะแรกจะมีความเสี่ยงสูง แต่โอกาสประสบความสำเร็จก็สูงตามไปด้วย กลยุทธ์สำคัญคือ รู้เขา  รู้เรา และการใช้สายสัมพันธ์จากการทำธุรกิจหลายประเภทไปต่อยอด