เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอเนื้อหาที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อใช้วิเคราะห์ข้อมูลทางการตลาด หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไป แสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
กิจการรับกำจัดซากเครื่องบินเก่า กำลังกลายเป็นธุรกิจที่เติบโตอย่างรวดเร็วในอังกฤษ เนื่องจากอะไหล่ และชิ้นส่วนของเครื่องบินที่หลายคนมองเป็นสิ่งไร้ค่า บางครั้งมีมูลค่ามากกว่าเครื่องบินทั้งลำที่ลอยอยู่บนท้องฟ้าในปัจจุบัน
พื้นที่กว้างใจกลางเมืองคอตส์โวลด์ ทางภาคตะวันตกของอังกฤษ กำลังเกิดการปฏิวัติเพื่อการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมครั้งใหญ่ เนื่องจากดินแดนแห่งนี้เป็นที่ตั้งของอุตสาหกรรมรีไซเคิลซากเครื่องบินเก่าที่ใหญ่ที่สุดของยุโรป โดยโรงงานแยกชิ้นส่วนเครื่องบินของที่นี่ สามารถเปลี่ยนซากเครื่องบินไร้ค่า ให้กลายเป็นสินค้ามีราคาได้มากกว่า 50 ลำต่อปี
ทั้งนี้ เนื่องจากความก้าวหน้าด้านการบริหารจัดการ ทำให้เครื่องบินไอพ่นยุคใหม่มีราคาถูกลง และมีอายุการใช้งานที่สั้นลง ด้วยเหตุนี้จึงทำให้บางครั้ง นักธุรกิจสามารถทำกำไรกับเครื่องบินแต่ละลำในยามที่มันอยู่บนพื้นได้มากกว่านำขึ้นไปใช้งานบนฟากฟ้า
มาร์ค เกรกอรี ซีอีโอของ Air Salvage International บริษัทรีไซเคิลซากเครื่องบินในเมืองคอตส์โวลด์ เปิดเผยว่า เครื่องยนต์คือชิ้นส่วนที่มีมูลค่ามากที่สุดของเครื่องบิน โดยคิดเป็นสัดส่วน 80-90 เปอร์เซ็นต์ โดยเฉพาะเครื่องยนต์ของเครื่องบินรุ่นเก่าบางลำ มีราคามากกว่าเครื่องบินใหม่ทั้งลำที่ใช้อยู่ในปัจจุบัน
สำหรับการกำหนดอายุใช้งานของเครื่องบินรุ่นใหม่ที่สั้นลงจากในอดีตที่เคยตั้งไว้ลำละประมาณ 25 ปี เหลือเพียง 15-18 ปี นายเกรกอรีระบุว่า เรื่องนี้ถือเป็นสิ่งที่น่าเศร้า เนื่องจากเครื่องบินบางลำที่ถูกนำมารีไซเคิล ยังคงมีสภาพดี ไม่ใช่เศษซากนกเหล็กเก่าแต่อย่างใด
ส่วนวิธีการรักษามูลค่าของชิ้นส่วนเครื่องบินรีไซเคิลนั้น ผู้ชำแหละชิ้นส่วนจะตีตรา และออกเอกสารรับรอง เพื่อยืนยันที่มาของอะไหล่แต่ละชิ้น โดยกระบวนการแยกชิ้นส่วนต้องใช้ทั้งทักษะ และความชำนาญการเป็นพิเศษ ซึ่งเครื่องบินรุ่นใหม่มากถึงร้อยละ 95 สามารถแยกชิ้นส่วนรีไซเคิลได้มากถึงลำละ 2,000 ชิ้น และอาจกินเวลานานถึง 6 สัปดาห์
อย่างไรก็ตาม แม้เครื่องยนต์จะเป็นชิ้นส่วนที่มีราคาแพงที่สุด แต่สิ่งที่น่าแปลกใจก็คือ โครงตัวถัง คือชิ้นส่วนที่มีมูลค่าน้อยที่สุดของเครื่องบิน โดยเศษเหล็กที่ว่านี้ บ่อยครั้งถูกนำไปแปรรูปเพื่อใช้ประโยชน์ด้านอื่น อาทิ ใช้ทำเป็นกระป๋องเบียร์ เป็นต้น
แม้ชิ้นส่วนภายในบางอย่าง จะไม่สามารถรีไซเคิลได้ แต่ศิลปินบางคนยังคงเล็งเห็นคุณค่า และนำสิ่งเหล่านี้ไปผลิตเป็นผลงานประติมากรรม หรือเฟอร์นิเจอร์ ขณะที่โรงเรียนเตรียมทหาร และวิทยาลัยตำรวจ มักใช้ชิ้นส่วนภายในเครื่องบินหลายรูปแบบ เพื่อการฝึกซ้อมเจ้าหน้าที่ในสภาบันของตน
สำหรับลูกค้าส่วนใหญ่ของธุรกิจรีไซเคิลเครื่องบิน คือ ธนาคาร และบริษัทลีสซิ่ง ซึ่งเป็นเจ้าของเครื่องบินลำนั้น โดยบริษัท Air Salvage International ระบุว่า กิจการของเขากำลังบูม และต้องการจ้างงานเพิ่มเป็นจำนวนมาก เนื่องจากปัจจุบัน บริษัทมียอดจองเพื่อใช้บริการชำแหละเครื่องบินล่วงหน้าจนถึงปี 2558
นอกจากนี้ Air Salvage International ยังเปิดเผยว่า บริษัทได้รีไซเคิลเครื่องบินไปแล้วกว่า 500 ลำ นับตั้งแต่ก่อตั้งขึ้นเมื่อปี 2540 ขณะเดียวกันก็พยายามมองหาเทคโนโลยีใหม่เพื่อพัฒนากระบวนการรีไซเคิลให้รวดเร็ว และมีประสิทธิภาพมากขึ้น โดยตั้งเป้าที่จะรีไซเคิลทุกส่วนของเครื่องบินให้ได้แบบร้อยเปอร์เซ็นต์ในอนาคตอันใกล้