นักศึกษาชาวลาวมีความภาคภูมิใจในชุดนักศึกษาของตนเองอย่างมาก เนื่องจากพวกเขาถือว่าเป็นสิ่งสะท้อนอัตลักษณ์ทางวัฒนธรรม ซึ่งเป็นสิ่งที่น่าขบคิด หากเปรียบเทียบกับเทรนด์การใส่ชุดนักศึกษาของเหล่านักศึกษาไทย

เมื่อมองผิวเผิน เสื้อเชิ๊ตสีขาวและกระโปรงหรือกางเกงสีกรมท่าของชุดนักศึกษาของชาวลาว อาจดูคล้ายกับชุดนักศึกษาของประเทศอาเซียนชาติอื่นๆ แต่หากดูให้ดีจะพบว่า กระโปรงสีน้ำเงินนี้คือผ้าซิ่น เครื่องนุ่งห่มที่เป็นเอกลักษณ์ของสตรีชาวลาว ที่ถูกกำหนดให้เป็นส่วนหนึ่งของเครื่องแบบนักศึกษา  

ชุดนักศึกษาของชาวลาว ประกอบไปด้วยเสื้อสีขาว แขนสั้นและแขนยาว ที่มีตราประจำคณะและประจำมหาวิทยาลัย เย็บติดกับแขนเสื้อด้านซ้าย เน็คไทที่บางมหาวิทยาลัยจะบังคับให้ใส่ และผ้าซิ่นสำหรับนักศึกษาที่เป็นผู้หญิง หรือกางเกงขายาวสำหรับนักศึกษาที่เป็นผู้ชาย จุดเด่นของชุดนี้ คือผ้าซิ่นของนักศึกษาหญิงที่เป็นสีน้ำเงินเข้ม ที่มีตีน หรือ ลายเป็นลักษณะเดียวกัน  เนื่องจากผ้าซิ่นซึ่งเป็นเครื่องนุ่งห่มพื้นเมือง กลายเป็นสิ่งแสดงรสนิยมทางแฟชั่นของเหล่านักศึกษา ที่จะเลือกสีและลายของผ้าซิ่นให้ไม่เหมือนกับทางที่มหาวิทยาลัยกำหนด ถึงแม้ว่าจะไม่ถูกต้องตามกฎระเบียบก็ตาม

นักศึกษาชาวลาวจะมีคะแนนความประพฤติคนละ 100 คะแนน ซึ่งหากใส่ชุดนักศึกษาผิดระเบียบ รวมถึงย้อมสีผมจะโดนหักครั้งละ 10 คะแนน และหากโดนหักคะแนนเกิน 40 คะแนน ก็จะไม่มีสิทธิเข้าสอบ กฎระเบียบนี้ใช้กับนักศึกษาทุกเพศทุกวัย รวมถึงนักศึกษาชาย ที่จะต้องใส่กางเกงสีกรมท่าหรือสีดำเท่านั้น ห้ามใส่กางเกงยีนส์ ไม่เช่นนั้นก็จะโดนหักคะแนนเช่นเดียวกัน 

 ถึงแม้ว่ากฎระเบียบในการใส่ชุดนักศึกษาของชาวลาวจะเข้มงวด แต่นักศึกษาชาวลาวรวมถึงนักศึกษาชาวต่างชาติที่ได้มีโอกาสใส่ชุดนี้ ต่างก็มีความภูมิใจในชุดที่พวกเขาสวมใส่ 

หากเทียบกับประเทศไทยแล้ว การใส่ชุดนักศึกษาของชาวลาวมีความคล้ายคลึงกับไทย ที่มีการดัดแปลงบางส่วนของเครื่องแบบ ให้ทันสมัยและตามแฟชั่นมากขึ้น แต่สิ่งที่แตกต่างอย่างสังเกตได้ คือ นักเรียนหญิงชาวลาวจะไม่แต่งตัวโชว์เนื้อหนังอย่างที่นิยมในกลุ่มนักศึกษาไทยบางกลุ่ม เพราะพวกเขาถือว่า ซิ่นคือมรดกทางวัฒนธรรม ที่สะท้อนเอกลักษณ์และตัวตนของชาติ ซึ่งเหล่าอาจารย์ก็มีความเข้าใจในด้านความต้องการตามแฟชั่นของนักศึกษา จึงผ่อนปรนให้บ้างเป็นครั้งคราว

  ท่ามกลางกระแสโลกาภิวัฒน์ ที่วัฒนธรรมเกิดความผสมผสาน แต่ชุดนักศึกษาแบบดั้งเดิมของลาว ก็ถือเป็นสัญลักษณ์อย่างหนึ่ง ที่แสดงให้เห็นถึงอัตลักษณ์ทางสังคม เป็นตัวตนของชนชาติ ที่ไม่อ่อนไหวไปกับกระแสของโลกตะวันตก และยังคงความงดงามเอาไว้ตามที่ควรจะเป็น