หลังจากเมื่อวานนี้(12มี.ค.59) ทางวอยซ์นิวส์ ได้นำเสนอกระแสถุงสายรุ้ง จากที่เคยเป็นที่นิยมในหมู่พ่อค้าแม่ค้า ได้ขยายวงกว้างไปถึงกลุ่มวัยรุ่นแล้ว จนสินค้าขาดตลาด หลังรูปลักษณ์ไปเหมือนกับกระเป๋าคอลเล็คชั่นใหม่ของแบรนด์ชั้นนำของโลก Balenciaga แม้จะมีการตั้งข้อสังเกตว่า จะเป็นการลอกเลียนแบบหรือไม่ หรือละเมิดลิขสิทธิ์สินค้าไทยหรือเปล่า ซึ่งกรมทรัพย์สินทางปัญญา ยอมรับว่าคนไทยยังละเลยเรื่องพวกนี้
สินค้าที่ผลิตด้วยคนไทยหลากหลายประเภท ที่ถูกต่างชาตินำไปลอกเลียนแบบ และนำออกจำหน่ายจนโด่งดัง ซึ่งไม่เพียงล่าสุดที่กระเป๋าแบรนด์ดัง เปิดตัวคอลเล็คชั่นใหม่ ที่ไปคล้ายถุงกระสอบสายรุ้ง จนมีการตั้งคำถามถึง ลิขสิทธิ์สินค้าไทย แม้จะมีการออกมายืนยันแล้ว รูปทรงและวัสดุที่ผลิตแตกต่างกัน จึงไม่ถือเป็นการละเมิดลิขสิทธิ์ และถุงสายรุ้งนี้ ก็มีจำหน่ายมานานและไม่เพียงเฉพาะแค่บ้านเราเท่านั้น
แต่ต้องยอมรับว่า คนไทยยังไม่นิยมสร้างและคุ้มครอง ทรัพย์สินทางปัญญาของตนเอง เนื่องจากยังขาดความรู้ความเข้าใจถึงผลประโยชน์ที่จะได้รับ ทำให้การจดทรัพย์สินทางปัญญามีน้อยมาก จนนำไปสู่กา���ละเมิดได้ง่ายทั้งในประเทศและต่างประเทศ โดยเฉพาะสินค้าประเภทอาหารและเครื่องสำอาง ที่ถูกต่างชาตินำไปจดสิทธิ โดยที่คนไทยไม่สามารถเรียกร้องได้
ทรัพย์สินทางปัญญา จะแบ่งเป็น 2 ประเภท คือ ทรัพย์สินทางอุตสาหกรรมที่มาจากความคิดสร้างสรรค์ของคนเรา ซึ่งจะแยกย่อยไปอีก เช่น สิทธิบัตร เครื่องหมายการค้า ชื่อทางการค้า อีกประเภท คือ ลิขสิทธิ์ ซึ่งเป็นสิทธิของผู้สร้างสรรค์ผลงานนั้นๆ ออกมา ตามกฎหมายก็จะแบ่งได้เป็น 9 ประเภท เช่น ผลงานวรรณกรรม การแสดง งานดนตรี ภาพยนตร์ ซึ่งส่วนนี้มักจะพบเห็นการละเมิดลิขสิทธิ์อยู่บ่อยครั้ง
การละเลยการจดทรัพย์สินทรัพย์ทางปัญญา ทำให้ภาครัฐ เร่งเดินหน้าผลักดันให้ความรู้แก่ประชาชนมากขึ้น พร้อมเตรียมจับมือกับนานาชาติอีก 97 ประเทศ เพื่อขยายการคุ้มครองทรัพย์สินทางปัญญาครอบคลุมไปถึงประเทศเหล่านี้ เพื่อไม่ให้เกิดการละเมิด และสร้างมาตรฐานสินค้าไทยสู่สายตาชาวโลกอย่างภาคภูมิใจ
คนไทยมีความสามารถในการสร้างสรรค์สินค้าและบริการ ไม่แพ้ชาติอื่นในโลก แต่การถูกนำไปใช้เป็นไอเดียและแรงบันดาลใจของผู้อื่น อาจทำให้สูญเสียโอกาสตนเองและเชิงธุรกิจ จึงถึงเวลาแล้วที่คนไทยจะหันมาใส่ใจกับความคิดสร้างสรรค์ของตนเองมากขึ้น ขณะเดียวกัน ต้องไม่ไปละเมิดลิขสิทธิ์ หรือทรัพย์สินทางปัญญาของผู้อื่น เช่นกันเพราะไม่เพียงสร้างความไม่พอใจแก่ผุ้ถูกละเมิด แต่ถือเป็นความผิดที่ต้องถูกลงโทษตามกฎหมายเช่นกัน
