ภาคเอกชนและคนในจังหวัดมุกดาหาร มีมุมมองในทิศทางเดียวกันว่า  เขตเศรษฐกิจพิเศษมุกดาหาร ไม่ควรมีสนามบินในจังหวัด แต่ควรฟื้นฟูสนามบินเดิมในจังหวัดใกล้เคียงมากกว่า

ด้วยสภาพพื้นที่ที่กว้างขวาง ไม่มีต้นไม้บดบังแสงแดด ทำให้ภาพล่าสุด ของสนามบินเลิงนกทา จังหวัดยโสธร กลายเป็นลานตากข้าวของชาวนา ซึ่งใช้พื้นที่ของแท็กซี่เวย์ ตากข้าวมานานเกือบ 10 ปีแล้ว        

แสดงให้เห็นว่า แม้ภาครัฐทั้งในส่วนกลางและท้องถิ่นมีความพยายามพัฒนาสนามบินแห่งนี้ ให้เปิดทำการบินเชิงพาณิชย์มาหลายยุคหลายสมัย แต่ทำอย่างไรก็ไม่เป็นความจริงเสียที  จนปัจจุบัน แม้สภาพจะไม่เก่า ชำรุดทรุดโทรมมากนัก  แต่หากจะเปิดใช้  ก็ต้องพัฒนา ซ่อมแซมกันขนานใหญ่

นับตั้งแต่มีการประกาศนโยบายเขตเศรษฐกิจพิเศษ มุกดาหาร  และมีแผนให้มุกดาหาร สร้างสนามบินเพิ่มเติม  แต่ภาคเอกชน ลงความเห็นร่วมกันว่า  หากสร้างสนามบินใหม่ในมุกดาหาร ก็ไม่ช่วยกระจายความเจริญให้จังหวัดข้างเคียง       

แต่หากฟื้นฟูสนามบินเลิงนกทา  ซึ่งอยู่ในเขตจังหวัดยโสธร  ก็ได้เปรียบด้านยุทธศาสตร์  เพราะห่างจากมุกดาหารเพียง 52 กิโลเมตร ห่างจากตัวจังหวัดยโสธร 63 กิโลเมตร  และห่างจากอำนาจเจริญ ประมาณ 29 กิโลเมตร 

และหากเลือกวิธีการ "ฟื้นฟูสนามบิน" จะใช้งบประมาณเพียง 300  ล้านบาท  ใช้เวลาฟื้นฟูไม่นาน  และได้เปรียบด้านการคมนาคมที่สะดวก แต่หากเลือกใช้การ "สร้างสนามบินใหม่"  ต้องใช้งบประมาณ 3,000 ล้านบาท    

หากสนามบินเลิงนกทา เกิดขึ้น  ที่นี่จะเป็นศูนย์กลางเชื่อมต่อกันถึง 3 จังหวัด และจะเป็นครั้งแรกที่สนามบินในฝันของคนภาคอิสานกลางและอิสานใต้  เป็นความจริง