เป็นบุญยิ่งแล้ว ที่Diva อย่างแม่หมี Mariah Carey จะมาทั้งแผดทั้งหวีด (ทั้งลิปส์?) เห่กล่อมพี่น้องชาวเทยอีกครั้ง หลังจากเมื่อนางมาปล่อยพลังให้ฟังทศวรรษที่ผ่านมา (17 กุมภาพันธ์ 2004)
แม้ผ่านมา 10 ปี แต่ฉันยังจำค่ำคืนนั้นได้ไม่ลืม จำได้ว่าเดินต๊อกๆนั่งรถตู้ไปอนุสาวรีชัยสมรภูมิไปเมืองทองธานีเพียงลำพัง ด้วยอารามตื่นเต้นราวชาวโกสัมพีจะได้พบพระพุทธเจ้าครั้นพุทธกาล ท่ามกลางความฉงนสงสัยของบรรดาคนรอบกายว่าทำไมฉันไปดูคอนเสิร์ตคนเดียว ไม่ชวนแฟน (กูไม่มี!) ชวนเพื่อนไปด้วย ตอนนั้นฉันได้แต่คิดว่า กำลังมุ่งหน้าไปเฝ้าผู้นำจิตวิญาณทางเพศสภาพของฉัน!! ไม่ได้คิดว่าจะไปดูคอนเสิร์ต หรือไปเสพบันเทิงหรือพักผ่อนหย่อนใจเลย
ฉันก็ไม่เข้าใจว่าทำมารายห์ถึงมีอิทธิพลต่อรสนิยมทางดนตรีขนาดนี้ ซึ่งรวมไปถึงเก้งกวางแทบทั่วทุกมุมโลก ตอนเด็กๆสมัยที่ยังไม่มี youtube.com ฉันได้แต่เปิดพัดลมเสยหน้า คอยดู MV นางจาก MTV, Chanel V อย่างใจจดใจจ่อ เพื่อร้องเพลงตามนาง พลางย้วยย้าย กรีดกรายนิ้วมือตาม ทำท่าสะบัดผมไปมา ทั้งๆที่ตอนนั้นหัวโปกหัวเกรียนเพราะอยู่โรงเรียนรัฐบาล ฉันคลั่งแม่มาลัยพอๆกับ พระแม่มหัศจรรย์พันปาง Madonna, น้าไข่ลี่มีโหนก Kylie Minogue , ป้าวิทย์ผู้ล่วงลับ Whitney Houston, แม่สาลิกาลิ้นทอง Celine Dion, อาม่าลาติน Gloria Estafan, Barbra Streisand, Donna Summer, Patti LaBelle, Aretha Franklin, Cher, Diana Ross, Cyndi Lauper, Tina Turner (ลบๆ เดี๋ยวรู้วัย) เช่นเดียวกับ ยัยผึ้งท่าเป๊ะ Beyonce, อีติ๊ปรอทแตก Christina Aguelera, นังหอกบริท Brithney Spears ลูกสาวปีกกล้าในขณะนั้นที่พร้อมทะเยอเป็นตัวแม่ในไม่กี่ปีให้หลัง แม้จะมีบางนางแป๊กลงเรื่อยๆก็ตาม
การเป็นติ่งตัวแม่พวกนี้มีคุณูปการอย่างนึง คือเราสามารถประกาศเพศสภาพตนเองได้ ในขณะเดียวกันก็สร้างความรู้สึกปลอดภัยในการแสดงอัตลักษณ์ทางเพศภายในบ้าน ในยุคสมัยที่สถาบันครอบครัวยังไม่เปิดกว้างความหลากหลายทางเพศ เพราะสามารถแปะโปสเตอร์พวกนางรอบห้องนอนได้โดยที่ไม่ต้องกลัวพ่อแม่จับได้ว่าเป็นตุ๊ด ที่ไม่ยอมมีโปสเตอร์นักบอลนักบาส, ตัวการ์ตูนsuperhero เพราะพฤติกรรมการแต่งกายของพวกนางส่วนใหญ่ชอบนุ่งน้อยห่มน้อย บางนางก็เปลื้องผ้าล่อนจ้อนถ่ายแบบได้อย่างแสบสันต์ตัณหา สามารถตบตาสมาชิกภายในบ้านได้
ครั้งหนึ่ง เคยมีข่าวแพล่มมาว่า บริษัทเทโรฯเคยติดต่อพระแม่มาดอนน่าให้เสด็จมาโปรดเล่นคอนเสิร์ตในไทย ในเดือนธันวาคมปี 2536 ทว่านักการเมืองในรัฐบาลชวน หลีกภัย ก็ดิ้นเต้นเป็นเจ้าเข้า เรียกประชุมหลายรอบจนมีมติคัดค้านคอนเสิร์ตของนาง แน่นอนด้วยเหตุผลประเภท ”ศีลธรรมอันดีงามของไทย
จะด้วยตั้งใจหรือไม่ก็ตาม บรรดาศิลปินเหล่านี้ต่างตบเท้าเข้าแถวกันเป็นทั้งขวัญใจชาวเกย์และส่วนหนึ่งของวัฒนธรรมเกย์ในศตวรรษที่20 ไปเสียฉิบ ผลงานและคอนเสิร์ตของนางก็มีอิทธิพลต่ออารมณ์ความรู้สึกและกระเป๋าตังค์ของเก้งกวางอย่างปฏิเสธไม่ได้ แต่นั่นก็อยู่บนพื้นฐานของรสนิยมส่วนบุคคลอีกที เช่นเกย์ชนชั้นกระฎุมพีสุขนิยม
อย่างไรก็ตามวัฒนธรรม การสร้าง gay icon ก็เริ่มมาจากดารา Hollywood เมื่อ Judy Garlakdnd ในช่วง 30’s -60’s ทั้งนี้เพราะบทบาทสมมุติของเธอที่ถูกพวกผู้ชายห่วยๆข่มเหงรังแก แต่ที่สุดเธอก็ยืนหยัดลุกขึ้นปาดน้ำตาเผยมือพร้อมกับขับขานลำนำเพลงอย่างสง่างาม มากไปกว่านั้นนางก็ยังเป็นผู้สนับสนุนสิทธิความเท่าเทียมอีกด้วยที่เชื่อเรื่องการแต่งงานของคนเพศเดียวกัน
แม้ว่า “เจ้าแม่” แห่งเกย์จะปรากฏกายมากขึ้นเรื่อยๆราวกับสังคมพหุเทวนิยม แต่ไม่ได้หมายความว่ามันจะเป็นกันง่ายๆ ใช่ว่าจะไปคว้าอาซิ่มอาเหล่าม่าที่ไหนมาสรรเสริญ เพราะการถูกสถาปนาให้เป็นขวัญใจหรือตัวแม่ของชาวเกย์ หนึ่งจะต้องอยู่ในวัฒนธรรมบริโภค, สองมีภาพลักษณ์เก๋ไก๋ฉูดฉาด เปรี้ยวเข็ดฟัน มีเสน่ห์เย้ายวน มีพลังอำนาจ ประสบความสำเร็จในชีวิต เก่งฉกาจ และแร๊งงงส์, และสามท่านผู้นั้นจะต้องเป็นชะนี...ย้ำชะนี !! เพราะเป็นที่น่าสังเกตว่าเกย์ไม่ได้คลั่งไคล้ศิลปินเพศสภาพเดียวกันมากเท่า แม้ว่า Ricky Martin, Adam Lambert, George Michael, Elton John จะประกาศกร้าวว่าเป็นเกย์และกลายเป็นแรงบันดาลใจให้เกย์น้อยใหญ่หลายเจเนอเรชั่นก็ตาม แต่ก็ไม่ได้รับความนิยมหรือสร้างบารมีจากแฟนคลับชาวเกย์ได้เท่าพวกMadonna, Mariah carey, Kylie Minogue
ขณะเดียวกัน พวก gay icon เองก็ตระหนักถึงการตลาดเป็นอย่างดีพอๆกับเรียนรู้ประเด็นสิทธิความหลากหลายทางเพศ หลายคนจึงออกมาเป็นส่วนหนึ่งกิจกรรมการเคลื่อนไหวเพื่อความหลากหลายทางเพศ และบางนางก็ใช้การเคลื่อนไหวนี้สร้างฐานแฟนคลับ ส่วนนางใดที่มีแนวโน้มแอนไทเกย์ ก็จะถูกเกย์ใช้วิธีอารยะชัดขืนเช่น Donna Summer ในช่วง 80’s ที่เสือกพูดว่าHIV คือการลงโทษเกย์ของพระผู้เป็นเจ้า เพราะพระเจ้าสร้างอดัมกับเอวา ไม่ใช่อดัมกับสตีฟย่ะ ก็นำมาสู่ปรากฏการณ์ตุ๊ดหยุดเต้นกลางครันเมื่อเพลงนางเริ่มบรรเลงในผับ
และด้วยเหตุผลนี้ ฉันและเกย์หลายคนจึงไม่ปล่อยให้หูตัวเองไปเสียเวลายินเพลงของ ไท ธนาวุฒิ ที่ร้องเพลง “ประเทือง”, อ่ำ อัมรินทร์ ที่ร้องเพลง “ยายตุ๊ดตู่” หรือ ซีเปีย ที่โด่งดังจากเพลง “เกลียดตุ๊ด” แม้แต่เริ่มintro
[1] อันดนตรีมีคุณ. (8 มีนาคม 2541). ‘สงบ’ สยบ ‘ร้อน’ ใน หนังสือพิมพ์มติชน, หน้า 11.
