เหตุการณ์วันที่ 6 ตุลาคม 2519 เกิดขึ้นมาด้วยข้อกล่าวหาที่ว่านักศึกษาเป็นคอมมิวนิสต์และเป็นภัยต่อความมั่นคงของประเทศ มีคำถามเกิดขึ้นว่า สิ่งที่ขบวนการนักศึกษาทำ เป็นเช่นนั้นจริงหรือไม่ วอยซ์ทีวีขอกลับไปย้อนค้นหาคำตอบร่วมกับอดีตนักศึกษาในเหตุการณ์และนักวิชาการประวัติศาสตร์ 

 

 

แม้ว่าหลัง 14 ตุลาฯ 2516 ประเทศไทยจะได้รับประชาธิปไตยมาในระดับหนึ่ง แต่ทว่าสำหรับขบวนการประชาชนส่วนหนึ่ง ประเทศไทยยังคงมีปัญหาความไม่เป็นธรรม ทั้งในทางเศรษฐกิจ สังคมอย่างรุนแรง จึงจำเป็น ที่จะต้องมีการผลักดันสังคมไทยให้ไปไกลกว่านั้น

 

ขบวนการประชาชน อันประกอบไปด้วย "3 ประสาน" คือกรรมกร ชาวนา นักศึกษา จึงได้กำเนิดขึ้น และเคลื่อนไหวอย่างแข็งขัน เพื่อรณรงค์ให้ประเทศไทยมีสิทธิ เสรีภาพ ประชาธิปไตย และความเป็นธรรมมากขึ้น

 

แต่แน่นอน ฝ่ายชนชั้นนำเดิมที่ยังคงไม่ได้ถูกขุดรากถอนโคนจากเหตุการณ์ดังกล่าว ย่อมมีความกังวลใจต่อความตื่นตัวนี้เป็นอย่างมาก และได้สร้างขบวนการฝ่ายขวาขึ้นมา  เครื่องมือที่สำคัญที่สุด คือข้อกล่าวหาว่าพวกเขาเป็น "คอมมิวนิสต์" ซึ่งเป็นข้อหาที่ร้ายแรง และมีโทษถึงตายในสมัยนั้น  และได้นำไปสู่การสังหารหมู่วันที่ 6 ตุลาฯในที่สุด

 

แม้เวลาจะผ่านไปถึง 38 ปีแล้ว แต่บทเรียนที่สังคมไทยยังไม่เคยสามารถเรียนรู้ได้ นั่นคือ: ความแตกต่างทางความคิด ไม่เคยเป็นภัยต่อความมั่นคงของใครทั้งสิ้น นอกจากผู้ที่ไม่ยอมรับระบอบประชาธิปไตยเท่านั้น ประเทศไทย ยังต้องผ่านปรากฏการณ์ที่คล้ายคลึงกันนี้ มาอีกหลายครั้งหลังจากนั้น

 

หาก 14 ตุลาฯ คือการได้มาซึ่งประชาธิปไตย 6 ตุลาฯ ก็คือการสูญเสียประชาธิปไตย  คำถามคือ เราจะต้องสูญเสียประชาธิปไตยไปอีกกี่ครั้งกัน เพื่อสังเวยให้ความใจแคบของสังคมไทยส่วนหนึ่ง ที่ไม่เคยยอมรับประชาธิปไตยได้